Χθές ήταν τα γενέθλια της μικρής και τα πέρασε πάνω στο ποδήλατο που της πήρε η γιαγιά της.

Μετά την πρώτη βόλτα όμως λασκάρανε οι βίδες από το τιμόνι και το ποδήλατο δεν πήγαινε πουθενά.

Μισή ώρα χρειάστηκε, στάζοντας από τον ιδρώτα με τον καβουρα και τα αλενόκλειδα στο χέρι μέχρι να το φτιάξω.

Το χαμόγελο και η αγκαλιά που εισέπραξα ήταν η τέλεια ανταμοιβή.

Για όλο τον κόπο, το άγχος και την κούραση των τελευταίων μηνών.